Het aantal meisjes in ons land dat gevaar loopt genitaal verminkt te worden, is de voorbije tien jaar verviervoudigd.
CD&V wil het spreekrecht van zorgverleners en dokters uitbreiden zodat ze gevallen van genitale verminking altijd kunnen melden. Dat zegt Kamerlid Els Van Hoof in een reactie op het nieuws dat het aantal meisjes dat het gevaar loopt genitaal te worden verminkt, de voorbije tien jaar verviervoudigd is. Ze wil ook dat genitale verminking verplicht geregistreerd wordt in het medisch dossier van een slachtoffer of een patiënt.
In ons land wonen 17.273 vrouwen en meisjes die waarschijnlijk al besneden zijn en nog eens 8.644 vrouwen en meisjes die het risico lopen besneden te worden. Dat blijkt uit onderzoek van het Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen, schrijft De Standaard zaterdag.
In 2007 ging het om 6.260 besneden vrouwen en 1.975 meisjes die een besnijdenis riskeerden. Voor Els Van Hoof zijn de cijfers geen verrassing. Migratie is volgens haar een bepalende factor. ‘Tussen 2014 en 2016 kregen 1.014 vrouwen in België asiel wegens een risico op vrouwelijke genitale verminking (VGV). De meldcode is een goede eerste stap, maar niet voldoende om deze barbaarse praktijken grondiger uit te roeien.’
Daarom diende ze eerder al twee wetsvoorstellen in. Met het eerste wil ze zorgverleners en medici de mogelijkheid geven hun beroepsgeheim te verbreken in alle gevallen van VGV. ‘Momenteel is het doorbreken van het beroepsgeheim alleen van toepassing bij de vaststelling van VGV bij minderjarigen of bij vrouwen die zich in een kwetsbare positie bevinden. Die beperking willen we uit de wet halen. Zorgverleners en medici zullen in de toekomst altijd een spreekrecht hebben, ongeacht de leeftijd of positie waarin het slachtoffer zich bevindt.’
Het tweede voorstel beoogt de verplichte registratie van een vastgesteld geval van VGV in het medisch dossier van een slachtoffer of patiënt. ‘Momenteel gebeurt er in de meeste ziekenhuizen van dit land geen accurate en consequente registratie van VGV. Vanuit wetenschappelijk oogpunt is het momenteel niet mogelijk accuraat statistisch onderzoek te doen naar VGV. Daarnaast bemoeilijkt dit ook het preventief optreden tegen VGV. Verplichte registratie kan ons hierbij helpen.’
