Bisschoppen schrappen ‘mama’ en ‘papa’ op doopformulier

De Belgische bisschoppenconferentie voert een ‘ID van een christen’ in en schrapt ‘mama’ en ‘papa’ van het doopformulier. ‘Ieder kind mag gedoopt worden, ongeacht de situatie waarin de ouders of zij die het ouderlijke gezag uitoefenen, zich bevinden: gehuwd, gescheiden of homoseksueel.’

Om een kind te laten dopen, moeten beide ouders hun toestemming geven. Vroeger waren dat meestal de natuurlijke ouders en een ‘mama’ en ‘papa’. Dat is niet altijd meer het geval en naar die maatschappelijke evolutie heeft de Belgische bisschoppenconferentie oren. Op ‘het formulier voor de initiatiesacramenten’ – waarmee het doopsel, de eerste communie en het vormsel worden aangevraagd – worden dus ‘mama’ en ‘papa’ geschrapt en vervangen door ‘persoon of personen die het ouderlijk gezag uitoefenen’.

In Kerk & Leven zegt monseigneur Herman Cosijns, secretaris-generaal van de bisschoppenconferentie, daarover: ‘Wij volgen de redenering van onze paus, dat ieder kind gedoopt mag worden als de natuurlijke ouders of zij die het ouderlijke gezag uitoefenen ervoor kiezen het christelijk op te voeden, ongeacht de situatie waarin die zich bevinden: gehuwd, gescheiden of homoseksueel. Daarmee spreken we geen oordeel uit. We stemmen ons af op de evolutie in de samenleving.’

Een andere nieuwigheid van de bisschoppenconferentie is dat elke dopeling vanaf 1 januari 2018 een ‘ID van een christen’ zal krijgen, als herinnering aan het doopsel. Cosijns: ‘Vandaag is christen-zijn een keuze. Onze bisschoppen hechten er belang aan dat we daarvoor uitkomen. Deze ID-kaart zegt: ‘Ik ben christen en vind dat de moeite waard.” De kaart zou door de priester meegegeven worden na het doopsel, als geschenk.

Er zit ook een praktische component aan. Vanaf 1 januari 2018 voeren de bisdommen een nieuwe regeling in voor het inschrijven van het sacrament van het doopsel in het doopregister. Cosijns: ‘Dat gebeurt niet langer in het doopregister van de parochie waar hij of zij woont, maar van de parochie waar hij of zij gedoopt wordt en enkel daar.’ Latere sacramenten – zoals de eerste en plechtige communie of het huwelijk – worden er ook in genoteerd. ‘De ID bundelt die gegevens als een persoonlijk geheugensteuntje. Het is geen officieel document.’