Aan de bijzonder lamentabele woordvoerders van de moslimgemeenschap

Verwondert het u, beste islamitsiche landgenoot, dat de publieke opinie de ‘islamitische gemeenschap’ arrogant en onsympathiek vindt? Met dergelijke lamentabele woordvoerders?

Geachte landgenoten met een islamitische levensbeschouwing

Omdat ik de gelegenheid krijg een stukje te plegen in deze vrije tribune, grijp ik ze om het woord tot u te richten.

Maar eerst wil ik de ‘politieke’ verantwoordelijken erop wijzen dat ik het formeel oneens ben met de maatregelen die nu worden genomen tegen Fouad Belkacem en Co. Hij zal het graag horen, maar ik meen het echt.

Wat gedaan indien de opvolger van Fouad Belkacem een ‘bekeerde Belg’ is? Gaat men die dan stateloos maken bij gebrek aan een tweede nationaliteit? Inderdaad, dat mag niet volgens alle verdragen die over mensenrechten handelen. Welke organisaties gaat men nog verbieden? Het Vrijzinnig Humanistisch verbond stond tot voor kort op de lijst met ‘gevaarlijke organisaties’. Willekeur troef: ‘The rule of Man, not the rule of Law?’ Het was toch omgekeerd, dacht ik!

Die maatregelen zijn de uitvoering van het programma van Sharia4Weetikveel. De vrijheid – en gelijkheidsbeginsels én de neutraliteit van het openbare ambt zijn in het belang van ons allen. De scheiding der machten evenzeer. We beseffen dat meestal wanneer ze er niet meer zijn. Ik treed Sven Mary hier dus volmondig bij. Rechtsfilosofisch zullen mensen als professor Paul Cliteur of Matthias Storme daar meer over kunnen zeggen dan deze leek of de huidige minister van Justitie.

Dit even om aan Fouad te laten merken dat ik nog niet ben veranderd en ook mijn rechtlijnige houding niet tegenover de door hem verfoeide rechtstaat. Want het is die die ik hier verdedig, niet hem, voor alle duidelijkheid.

Waarde islamitische landgenoten, een woordje over uw bijzonder lamentabele woordvoerders

Maar nog meer wil ik het met u, geachte landgenoten met een islamitische levensbeschouwing, hebben over diegenen die telkens weer beweren in uw aller naam te spreken, namelijk uw bijzonder lamentabele woordvoerders.

Zij verkwanselen de beeldvorming keer op keer bij hun publieke optredens vanuit een bijna schizofrene plicht om telkens ‘religie’ boven de godsvrede’ te stellen. Maar ook door in uw naam te verkondigen, ik citeer, dat “alle moslims beledigd zijn door…”: een tekeningetje, een verbod op religieuze symbolen, of wat dan ook.

Ik vraag mij dan telkens af: “Is dat wel zo?” En daarom vraag ik het hier zelf aan u. Zo weten we gelijk of het ook zo is. We leven immers al lang genoeg samen om het een en ander rechtstreeks te vragen aan elkaar, nietwaar?

Vinden jullie het niet stuitend dat mevrouw Azabar van BOEH (Baas Op Eigen Hoofd) tegenover Kathleen Cools in Terzake, na het eerste optreden van Fouad Belkacem uitdrukkelijk weigert om Sharia4Belgium als extremisten te benoemen? Meer nog, zij eist dat we éérst professor Etienne Vermeersch en schrijver Benno Barnard als extremisten aanduiden, alvorens ze daartoe bereid is.

Als ongelovige, beste moslimburen, motiveert mij dat niet echt om de verworven neutraliteit te doorbreken in de naam van een verkeerd begrepen ‘godsdienstvrijheid’. Ik ben, denk ik, terecht waakzaam omdat dé voorvechtster van de hoofddoek op die manier naar de realiteit kijkt.

Het symbool van de méérderheidsreligie in dit land is amper een twintigtal jaren verwijderd uit de openbare gebouwen en het ambt – de witte vlekken die de kruisbeelden achterlieten, zijn nog zichtbaar. En vervolgens de portretten van de koning en koningin.

Stel dat de woordvoerders van die godsdienst, met evenveel poeha en ernst, eisen om de kruisbeelden terug te hangen. De hele meute ongelovigen en andersgelovigen, die uw symbool vanuit een opportunistische tolerantie verdedigen, gingen collectief in een kramp van het lachen. Waarom toch dat verschil? Vraagt u zich dat wel eens af?

Ik werd tussen 1990 en 2006 regelmatig op de schouders geklopt, “goed gedaan Peter”, omdat ik met Hand in Hand en de socialistische beweging op de eerste rijen stond in het verzet tegen het Vlaams Blok. Maar toen ik in 2004 – 2005 én 2006, 2008, …melding maakte van wat Fouad Belkacem vertelde tegen de kinderen in Boom, ook die van mijn Marokkaanse vrienden, was ik plotsklaps een racist en moest ik vooral zwijgen.

Is identieke – of nog ergere – wansmaak en mentaal kindermisbruik wél te vergoelijken wanneer ze onder de vlag van een of andere godheid gebeuren? Dezelfde vraag aan u, waarom? Laten we niet flauw doen, Filip Dewinter heeft nooit gezegd dat we homoseksuelen moeten ophangen, Belkacem vertelde dat wél in zijn jeugdclub aan uw kinderen. Of ook dat “hun vader niets waard is” als hij zich integreert.

Vraagt u zich dan niet af waarom ik daar destijds dan plotseling een onmetelijke tolerantie voor moest hebben? Ik kende die vaders, al vijfentwintig jaar. Het waren jeugdvrienden! Dacht men nu echt dat ik voor een euro te koop was om Belkacem te laten begaan met hun kinderen? Zouden zij niet hetzelfde doen indien het mijn kinderen betrof? Neen, ik kom hen vandaag tegen in Boom, en kan hen, en zij mij, nog recht in de ogen kijken, dàt is vriendschap, dat is wederkerigheid, dat is respect voor elkaar.

Uw woordvoerders zoals Kif Kif, Indymedia, het Minderhedenforum en tutti quanti namen reeds in 2005 de verdediging op van Belkacem en noemden mij incompetent en een leugenaar en racist. En zij bleven dit doen. Vandaag wrijven ze zich schoon met een al te simplistische zinledigheid:

“Dit heeft niets met de islam te maken.”

Dat is té simplistisch.

De stelling dat het Vlaams Belang niets met fascisme te maken heeft zou op de wedervraag “en waarom niet?” onthaald worden.

Spreek voor uzelf, waarde islamitische landgenoten

Ik wil u hier aanmoedigen, ja , uitnodigen, in alle bescheidenheid, om voor uzelf te spreken, om u af te vragen waarom er voor elke verkiezing weer plots politici in uw gebedshuizen neerstrijken, terwijl zulks nooit gebeurt in de kerken. Waarom u de ene dag in de inburgeringscursus over het ongetwijfeld ‘vreemde’ principe van secularisatie wordt ingelicht. De volgende dag doet dan de imam, op vraag van islamitische politici die hem daarvoor mobiliseren, in uw moskee een oproep om ‘neen’ te stemmen bij het referendum over het Lange Wapperproject.

Een mens zou van minder in verwarring geraken. Er wordt echter géén moord en brand geschreeuwd door ‘de hoeders’ van de rechtstaat. Ook niet als Lex Molenaar dat openlijk in zijn Antwerpse krant meldt. Waarom niet ? Nooit geweten trouwens dat god zich uitspreekt tégen bruggen en voor tunnels. Misschien moeten we dan maar eens tunnels naar elkaar bouwen, wie weet? Dit echter geheel terzijde.

Besef, beste moslims, dat als CD&V, die toen wel voor de ‘brug’ was, hetzelfde had gedaan en in de kerk had laten oproepen door de pastoors om ‘ja’ te stemmen, België te klein was geweest. Waarom dat verschil? In uw belang? Gelooft u dat?

Waar is de professor mensenrechten en Groen-politica Eva Brems met haar twijfels over de voorgestelde demarches tegenover Sharia4Belgium? Ze zouden toch meer opportuun zijn dan haar ‘bedenkingen’ die ze heeft bij het verbod op gezichtssluiers? Hoeveel van u moslims dragen dergelijke sluiers? Inderdaad.

Maar u allen hebt wél het grootste belang bij de gelijkheidsprincipes, net als ik en iedereen in dit land. Waar is de evenwichtigheid van deze academica, beste vrienden? Ook niet-professoren mogen kritisch denken hoor, wist u dat? En dat academici zich ook kunnen vergissen, leerden we laatst nog door het intellectueel eerlijke ‘mea culpa’ van de ‘extremistische’ Etienne Vermeersch. Dat siert hem toch, dàt dwingt toch respect af. We zijn toch in de eerste plaats als mensensoort feilbaar?

Ik denk dat ik destijds niet de perfecte, maar wel de goede keuze heb gemaakt, door de zaken niet te verdoezelen en als een stijfkop Fouad weg te jagen van de jongeren, soms met harde taal. Dat zult u wel beter begrijpen dan de niet-moslims vermoed ik zo.

Niet omdat ik de islam haat – haten is voor zwakkelingen. Zonder te willen ontkennen dat ik grote reserves heb tegenover religie, dat is zéker zo.

Ik ben echter van mening dat de mensen die u vandaag ogenschijnlijk welwillend zijn, zichzelf binnenkort weer gaan ‘uitnodigen’ in uw gebedshuizen, en de uwe alleen!

Omdat zij, die supertolerante kliek die géén reserves hebben bij religie, en al zeker niet de uwe, landgenoten moslims, iets van u willen. Denkt u dat zelf ook niet? Vindt u dat, euh, respectvol?

Deze mensen stellen de grondrechten, die een Doos van Pandora zijn, verkeerdelijk aan u voor. Zij relativeren de rechtstaat om u te paaien en gunstig te stemmen. Zij stellen die fundamentele rechten (vrijheid tussen man en vrouw, de scheiding tussen Kerk en Staat, …) voor als een supermarkt, waar u kan gaan shoppen. “Neem twee pakjes godsdienstvrijheid, maar homo’s hoeft u niet te tolereren, omdat Allah dat niet wil.” Geen probleem, ‘respect’ , weet u wel. Maar dat kan niet, je kan niet gaan shoppen in die vrijheden: je neemt de Doos, of je neemt die niet.

Zij geven u een wapen en leren u vervolgens om in de eigen voeten te schieten in plaats van op een eerlijke empathische manier aan u uit te leggen wat uw belang is bij de ongeschonden rechtvaardige instituties, want het zijn ook de uwe!

U geniet uw rechten, net als ik, door die principes. Zéker als minderheid en dat zijn we beiden. Alleen wil mevrouw Charkaoui van het minderhedenforum mijn minderheid, als atheïst en vrijzinnig humanist, niet in overweging nemen wanneer ze weer eens pleit, in uw naam, voor het doorbreken van de neutraliteit van het door onze grootouders bevochten neutrale Gemeenschapsonderwijs.

Verwondert het u dan dat, de menselijke soort eigen, de publieke opinie de ‘islamitische gemeenschap’ arrogant en onsympathiek vindt? Met dergelijke mensen die zeggen in uw naam te spreken?

En als ik mevrouw Charkaoui dan vraag of ze daar dan persoonlijk de verantwoordelijkheid voor neemt, en of ze niet beter haar achterban, u dus, degelijk zou informeren, uw belang te duiden in deze, dan vindt ze mij ‘respectloos’ en sluit ze eenzijdig het debat.

Ik vind dat niet respectloos, maar een pertinente vraag. Want ik weiger u allen daarvoor verantwoordelijk te achten omdat ‘Zij’ dat zegt. Waarvan akte.

Zelfreflectie, het gebed van de goddeloze

U bent in een vrij land beste mensen, dus waarom mobiliseren uw zelfbenoemde woordvoerders niet om de vrouwen in Marokko te steunen die tegen het verwerpelijke artikel 479 (als ik me niet vergis) betogen dat zegt dat verkrachters die huwen met hun slachtoffer vrijuit gaan? Ze mobiliseren u, of uw kinderen wél om de pacificatiemodellen te doorbreken. Vindt u dat niet vreemd?

Vraagt u zich wel eens af of een Chiro- of Scoutsvereniging met een figuur met de retoriek van Belkacem bij, ook een stijfkop als ik zou nodig hebben gehad om te worden gesloten? Of ik dan ook was ontslagen en uitgescholden of toch weer schouderklopjes had gekregen, en opslag?

Maar zelfreflectie, in de spiegel kijken, is het gebed van de goddeloze, beste moslimouders. De spiegel lacht terug de laatste dagen. Ik zou mij diep schamen tegenover u als het anders was. De Media hadden mij evenzeer gevonden, maar met de vraag “waarom ik als jeugdwerker nooit iets had gezien of gezegd?” Denkt u ook niet?

Het was de imam van Boom die destijds op mijn vraag de Boomse ouders heeft verwittigd, omdat ik hem wel moest melden dat de politieke klasse die op uw tapijten thee komt drinken, van mij andere dingen vroeg die ik niet kon, vanwege mijn gewetensnood. Ik, de verdediger van het secularisme moest nu voor civiele zaken, het jeugdwerk, de imam inschakelen. Omdat de civiele verantwoordelijken bang waren om niet meer in de gunst te staan bij u. Alsof u als ouder dergelijke zaken voor uw kinderen zou wensen. Over vooroordelen gesproken!

Als u dat fanatisme voor uw kinderen wenst, verneem ik dat graag, beste moslimouders

Ik ben daar dus niet van overtuigd en als het wel zo is, verneem ik dat graag met zoveel woorden. Want dat zei Belkacem toen tegen mij: “De ouders willen liever een strikt islamitische jeugdwerking dan een kuffar (ongelovige, red.) als jij die zich over de jongeren ontfermd.”

Beter kunt u de secularisering in uw en ieders belang, met wat pijn in het hart, in de geloofsbeleving inpassen. Tijdens de aankomende verkiezingscampagnes zou u diegenen die uw gunst willen door uw kinderen over te leveren aan figuren als Belkacem & co eens diep in de ogen kijken.

Misschien ziet u dan een schijnheilige islamofobe racist. Ik daarentegen, ik heb geen moeite om u als volwassen landgenoten aan te spreken, als ik het eens ben en als ik het oneens ben. We leven tenslotte in een vrij land dat met zijn wederkerige verantwoordelijkheid voor zijn jongeren een optie op de toekomst neemt. Ook als we moeten zeggen, neen Sahbi, dat is géén goed idee.

Peter Calluy schrijft momenteel een boek over zijn wedervaren als jeugdwerker in Boom, waar hij in 2008 al aan de alarmbel trok over onder andere Fouad Belkacem.